Hoe zorg ik voor medewerkers tijdens corona?

Helaas moeten we nog even wat langer dealen met corona. Ik spreek veel werkgevers en hoor verschillende signalen. Vrijwel iedereen werkt meer vanuit huis. Voor velen lijkt dit al heel normaal te worden. Toch heeft de ene persoon hier meer moeite mee dan de andere.

Dat is sowieso het geval met veranderen: voor de een is dat gewoon makkelijker dan voor de ander. Hoe speel je hier op in als werkgever, welke rol speel je als leidinggevende en hoe werkt dit eigenlijk voor jezelf? Deze tijden vragen om een heel persoonlijke aanpak.

Wil je ook mijn toekomstige blogs over lekker werken en fijn leven lezen?
Link dan met me, hoef je nooit meer iets te missen.

Hoe-zorg-je-tijdens-corona-goed-voor-je-medewerkers1.png

Hoe zorg ik voor mijn medewerkers tijdens corona?

Eerder deze week sprak ik een leidinggevende die werkzaam is binnen het MBO. Een van zijn medewerkers start binnenkort met re-integreren na 3 maanden volledig thuis te hebben gezeten. Zeker in het onderwijs zijn er veel aanpassingen geweest om alles draaiende te houden. Dit doet een groot beroep op de docenten, maar ook zeker op de mensen achter de schermen.

De dame in kwestie voelde zich ontzettend verantwoordelijk om de nieuwe manier van lesgeven op de rit te krijgen en heeft hierin meer gegeven dan zij te geven had. Daarnaast had ze een thuissituatie die ook haar aandacht vroeg en was alles bij elkaar gewoon te veel.

Ze is uitgevallen zonder dat iemand het echt zag aankomen. En nu, na drie maanden volledig thuis te hebben gezeten, gaat zij voorzichtig weer de eerste stappen richting werken zetten.

Voor de leidinggevende kwam deze uitval als een verrassing en ook de medewerker zelf had niet in de gaten dat het water haar zo aan de lippen stond. Uitvallen of ziek worden was niet iets dat zij kende, dit paste ook helemaal niet bij het beeld wat zij van zichzelf had. Het kan de beste overkomen…

Het kan de beste overkomen

En toch gebeurt het, het kan de beste overkomen… Nee wacht, het overkomt vaak juist de beste. Juist die vrouw die altijd dat stapje extra doet, die zich zo verantwoordelijk voelt voor het eindresultaat, met name die bevindt zich in de risicogroep. Juist de mensen die in staat zijn hun eigen grenzen te negeren, zijn de mensen die met hun neus tegen de muur opbotsen. En dan niets anders meer kunnen dan tijdelijk afstand nemen van het werk waar ze zich zo verantwoordelijk voor voelen…

Tijdens mijn gesprek met deze leidinggevende vertelde hij dat door de uitval van deze collega een andere collega haar werk had overgenomen. En je raadt het al, ook deze begon te wankelen. Het was gewoon te veel.

Gelukkig had de leidinggevende deze keer de nood veel sneller door en heeft hij besloten een interimmer erbij te halen om de workload drastisch te verminderen. Hij wil het risico niet nemen om nog zo’n gewaardeerde kracht voor langere tijd kwijt te raken.

De leidinggevende vroeg mij tijdens het gesprek wat hij anders had kunnen doen; heeft hij signalen gemist?

Wat lastig was in de situatie met de medewerker die thuis zit, is dat zij de ernst zelf ook echt niet zag. Ze dacht de hele tijd ‘nog even volhouden, het einde komt in zicht. Nog even en dan is het zomervakantie, dan rust ik uit, dan kom ik bij’. Maar helaas heeft ze die zomervakantie dus niet gered.

Wees alert!

Deze tijd vraagt om alertheid. Allereerst vanuit de leidinggevende naar het team. Weet hoe het met je mensen gaat, neem de tijd om een extra 1-op-1 in te plannen als je voelt dat dat nodig is.

Ik sprak ook met een andere leidinggevende. Het was haar opgevallen dat een van haar medewerkers tijdens een Teams-meeting afwezig was. Hij was er wel, maar zat met zijn aandacht duidelijk ergens anders. Iets wat ze niet van hem kent.

Na afloop van de meeting heeft ze de tijd genomen hem even te bellen, te delen wat zij had opgemerkt en haar zorg te uiten. Hoe ging het met hem, was hij nog wel OK?

De medewerker vertelde gelukkig dat hij alles goed onder controle had, maar dat hij op dit moment in een belangrijke fase zat in een ander project. Tijdens de meeting was hij met zijn gedachten daarmee bezig geweest. Het ging goed met hem, hij had alles goed onder controle en hij waardeerde de extra aandacht.

Supergoed van deze leidinggevende dat zij haar voelsprieten zo uit heeft staan en direct handelt naar haar onderbuikgevoel. Mocht er wat aan de hand zijn dan ben je er in ieder geval tijdig bij. Maar… we kunnen natuurlijk niet alle verantwoordelijkheid bij een manager leggen. Die
verantwoordelijkheid draag je natuurlijk ook, of vooral zelf, als medewerker.

Ken jezelf!

Ken jezelf, ken de signalen die je lichaam je geeft als het teveel wordt en weet wat je kunt doen om jezelf dan weer in balans te krijgen. Bewust met jezelf bezig zijn, er af en toe spreekwoordelijk de thermometer in steken, even een moment rustig voelen hoe je erbij zit;
dat alles draagt bij aan een goede balans.

Als ik stress heb, dan uit dat zich in een korter lontje richting mijn kids. Dat wil ik niet, daar vind ik ook wel wat van, maar het is wel wat het is. Als ik merk dat ik ze vervelender vind dan normaal  (no worries, ik heb hele leuke kinderen) of dat ik meer aan het zeuren ben dan ik van mezelf gewend ben, dan is dat een signaal voor mij.

Een signaal om even met afstand naar de situatie te kijken. Wat is er aan de hand, hoe voel ik me, hoeveel energie ervaar ik. En vanuit die rust kan ik beter bepalen wat ik dan nodig heb.

En dat kun jij ook

Misschien is er een gesprek op het werk nodig om te praten over de werkbelasting of over wat nou echt prioriteit heeft in deze veranderende tijden. Of misschien heb je even een vrije middag nodig met een goed boek in de tuin en moet je die vrije middag gewoon nemen. Wat het ook is, gun het jezelf. Je verdient het om goed voor jezelf te zorgen.

Het is niet niets, wat er nu allemaal verandert in korte tijden door corona. En het feit dat we niet weten hoe lang het gaat duren of waar het naartoe gaat, maakt het allemaal nog veel moeilijker.

Het is wat het is, dat kunnen we niet veranderen. Waar we wel invloed op hebben, is de manier waarop we er mee omgaan. Dus stop even met rennen, haal adem en kijk naar jezelf en naar de mensen om je heen en… vraag hoe het gaat.


Wil je ook mijn toekomstige blogs over lekker werken en fijn leven lezen?
Link dan met me, hoef je nooit meer iets te missen.

Previous
Previous

Positief blijven, hoe dan?

Next
Next

Hoe Persoonlijk Leiderschap verzuim voorkomt